Rutas: Nafarroa

Altzuza herriaren gainaldean hasiko dugu ibilbidea. Ur biltegiaren ondotik pasatuta, pista zabalak iparraldera lehen eta berehala mendebalderantz eginen du. Lehenbiziko lepo batean (657m) ezkerreko pista hartuko dugu. Berehala San Migelgo kono pinuz josia ikusiko dugu. Pistak haren ondoko leporaino eramanen gaitu (660m). Bidexkak ikusiko ditugu maldan gora. Hoberena, txarrantxaren parean igotzen dena da. Gaitzerik gabe, bidexkak San Migelgo gailur itxiraino eramanen gaitu.

Otsobi herriaren sarreran dagoen harrizko murru baten parean hasiko dugu txangoa. Haren azpian hasten den pista hartuko dugu iparralderantz. Berrehun bat metro aurrerago, langa batekin eginen dugu topo. Bertan margoturiko markari kasu eginez, ezkerretara joko dugu. Bideak tentsio handiko kableen azpian pasatzen da pare bat aldiz, sigi-saga, eta basoan sartzen da. Basoan mendebalderantz joanen gara bidetik eta luze gabe mendiaren gainaldera aterako gara, bidegurutze batean (585m).
Oskiako bizkar luzean gora eginen dugu, malda handirik gabe eta ehiza postuen ondoan igaroz.

Erregerena Artesiaga mendatetik igotzen da, eta hau izan daiteke alternatiba zailago bat.
Ibilbide hau nahiko basatia da, eta bidetik kanpo ibiliko gara zenbaitetan, pagadietan barrena, eta malda handiko hegietan. Beharrezkoak izanen ditugu orientazio tresnak, basoan arrasto gutxi topatuko baitugu orientatzeko.

Artesiaga mendatearen errepidean hasiko dugu txangoa. 12. kmaren inguran, Negusaroi izeneko borda eder batzuen ondoan bide zabal bat hasten da. Bidea borden gainean pasatu eta zuzenean hegoalderantz jotzen du, eta berehela Trepako lepoan jarri. Hemendik igoera labur batek bakarrik bereizten gaitu tontor eder honetatik. Paisaia zabalak dira, baina gailurreraino iristen den basoak apur bat eragozten digu ikusmira.

Aezkoa Hiriberritik aterako gara. Hiru kilometro pista saihestu nahi baldin baditugu, autoz joan gaitezke San Frantziskoren leporaino. Bertan, hego-ekialderanzko pista hartu (eskuinetara). Saihesbideei kasurik egin gabe, kilometro bat inguruan ibilitakoan, eskuinaldeko txarrantxan ataka bat bilatuko dugu. Ez dago nahasterik, bakarra baita. Txarrantxaz bestaldera, baso trinkoan gora hasiko gara, bidexkak elkartuz, landaretza tunelaren azpian. Ez dago aparteko zailtasunik: hiru larre zeharkatuko ditugu (ni haien ezkerretara dagoen bidexka batean barrena joan nintzen.

Ibilbide honek, zati handi batzuetan ez du biderik segitzen, eta malda handiko hegietan barrena dabil. Track eta mapan guk egindako bidea erakusten da: batzuetan pistak eta bidexkak erabiliz, beste batzutean zuzenean basoan barrena eginez. Basoa garbia da eta ez digu zailtasun handirik jarriko. Ezinbestekoa izanen da orientazio tresnak eta mapak eramatea.

Ibilbidea "zaila" dela jarri dut, baina zailtasun hori Peña Grandeko igoerari dagokio. Eta zailtasuna ez da horrenbestekoa, baina inor oharkabean saiatu ez dadin jarri dut, ez baita umeekin egiteko moduko igoera.